---

Precolumbiaans tijdperk

In het begin werd het gebied bevolkt door camanchaco's, kool, lupaca's, hangmatten, uro's. De Aymara-kolonisatie vond plaats rond 800 en later zouden de Inca Túpac Yupanqui door deze regio reizen en het integreren in het Inca-rijk.



In 1572 begonnen de eerste Spaanse nederzettingen in de Caplina-riviervallei, op het grondgebied dat momenteel door de stad wordt ingenomen.



Koloniale periode

De eerste veroveraar van deze landen was Diego de Almagro die verslagen terugkeerde van zijn reis naar het koninkrijk Chili. Diego de Almagro werd terug naar Cuzco vergezeld door twee evangeliepredikers genaamd Fray Antonio Rendon Sarmiento en Fray Francisco Ruiz Castellano, die onderweg de steden doopten met de eerste mis en hen de naam gaven van de heiligen van de date, dus: Pica was Saint's Day. Andrés, naar Tarapacá op de dag van San Lorenzo, Arica op de dag van San Marcos, Azapa op de dag van San Miguel, Tacna op de dag van San Pedro, Tarata op de dag van San Benito. De tweede veroveraar was Pedro de Valdivia die kampen organiseerde in Arequipa, Tacna en Tarapacá voordat hij aan zijn reis naar het zuiden van het continent begon.



In 1565 creëerde de onderkoning Lope García de Castro de San Marcos de Arica Corregimiento en waarvan de stad San Pedro de Takana deel uitmaakte, met als belangrijkste autoriteit de luitenant-magistraat.



Het was Pedro Pizarro die de opstand van Manco II in 1536 in de regio's Chucuito, Moquegua, Tacna en Taparacá neerhaalde. Later zou Pedro Pizarro zelf de orders krijgen van Tacna en Arica, terwijl de order van Tarapacá aan Lucas Martínez Vegazo zou worden gegeven. Aan de andere kant moeten we in 1573 vermelden dat onderkoning Toledo Juan Maldonado de Buendía de opdracht gaf om een ​​vermindering van de indianen in de stad Takana op te richten.



In 1607 is bekend dat de luitenant-magistraat Don Juan de Frías is. Tussen 1607 en 1612 heette de stad van de Caplina-vallei San Pedro de Takana of Tacana, het belangrijkste hoofd van de stad Pedro Quea. De veroveraars wijzigden de oorspronkelijke naam van Takana door Tacna. Tacna was een gehucht van inboorlingen en mitimaes.



Paus Paulus V gaf op verzoek van de koning van Spanje, door middel van de stier van 20 juli 1609, toestemming voor de oprichting van het bisdom Arequipa, waarbij het werd gescheiden van het bisdom Cuzco.



Onderkoning Juan de Mendoza y Luna, markies van Montesclaros, maakte in opdracht van 17 oktober 1613 en in opdracht van paus Paulus V en koning Felipe III de kerkelijke en politieke verdeling van Arequipa. Daar wordt vastgesteld dat de afbakening van het nieuwe bisdom, bestaande uit 7 townships: Arequipa, Collaguas, Condesuyos, Camaná, Vitor, Ubinas en Valle de Moquegua en Arica met de provincie Tarapacá. Binnen de gemeente San Marcos de Arica was de parochie van San Pedro de Tacna opgenomen, die de leiding had over een priester en andere parochies zoals Tarata, Sama, Ilabaya, Putina en Locumba.





De orde van de onderkoning Juan de Mendoza y Luna, gedateerd 17 oktober 1613, stelt de oprichting van San Pedro de Tacna vast als een parochie, tussengekomen bij de uitvoering van het mandaat van de onderkoning, de decaan van de kerk van Arequipa, Don Pedro Ordaz de León De eerste pastoor was Pedro Téllez, die de eerste tempel liet bouwen. Ze gaan verder als pastoors: Pedro Manrique, Luis Arias en Diego Armenta. De vijfde pastoor, Melchor Méndez, liet in 1679 de tempel aan de heilige Petrus de apostel bouwen.



In 1777 bestond de gemeente Arica uit Ilo, Tacna, Arica, Iquique, Pica, Ilabaya, Tarata, Codpa.





Vlag van Tacna, opgeheven door admiraal Guillermo Miller in 1821.

Plan van de stad Tacna in 1861 In november 1780 verspreidde de opstand van Túpac Amaru II zich over het zuiden van Peru, inclusief de Andesregio Tacna, onder het bevel van de inwoner van Calacoto Juan Buitrón en zijn groep opstandelingen toerde door Tarata, Candarave, Codpa en Tarapacá.



In 1787 werden bij koninklijk besluit van Carlos III de corregimientos in de onderkoninkrijk Peru onderdrukt om het misbruik te voorkomen dat de corregidores met de inboorlingen hadden gepleegd. De gemeente Arica had 222 jaar geduurd. De eerste corregidor was Francisco Rodríguez Almeida, en de laatste, Fernando Inclán y Valdez.



Met de nieuwe politieke afbakening en op basis van de bisdommen ontstonden de gemeenten, die werden onderverdeeld in partijen. Binnen de gemeente Arequipa werd de partij van Arica overwogen, met als eerste autoriteit de ondergedelegeerde. Tacna en naburige steden werden opgenomen in het district Arica, waarvan de hoofdstad de stad San Marcos de Arica was.



Vanwege de invallen van piraten, vloedgolven en malariakoorts in de haven van Arica, verhuisden de Cajas Reales en de ondergedelegeerde van Arica naar de stad Tacna. De plaatsvervangende autoriteiten gaven er de voorkeur aan om te paard te reizen, van Tacna naar Arica, waarbij ze per ruiterpad ongeveer tien mijlen tussen de twee plaatsen reisden.



Op 20 juni 1811 nam Francisco Antonio de Zela de wapens op tegen de Spaanse regering en nam de plaatsvervangende kazerne van Tacna in, hij noemde zichzelf Militair Commandant van de Amerikaanse Unie en benoemde de curaca Toribio Ara, hoofd van de cavaleriedivisie. De opstand werd ontmanteld nadat ze de nederlaag van de Argentijnen onder leiding van Castelli in de slag om Guaqui bij het Titicacameer kende, waarbij Zela gevangen werd genomen en naar Panama werd verbannen.



Op 4 juli 1813 worden ze gekozen in de kiesraad van 17 mensen in het parochiehuis van Tacna. Op zondag 11 juli 1813, bijeen in het huis van de gouverneur, luitenant-kolonel Antonio de Rivero, verkoos het bestuur de eerste raad van Tacna en dat waren: Manuel Calderon de la Barca (eerste burgemeester), Nicolas Buteler (tweede burgemeester), Manuel Vicente Belaunde , Pedro Alejandrino Barrios, Cipriano de Castro, Alejo Bustios, Mariano Coronel Zegarra, Bonifacio Quelopana, Sebastian Romero (raadsleden), Toribio Ara (Cacique en natuurlijke gouverneur), José Barrios y Hurtado (eerste trustee), Juan Flores (tweede trustee) .



Op 3 oktober 1813 was Juan Pallardelli uit Tacna de afgezant van Manuel Belgrano, die de opstand van Enrique Pallardelli in Tacna en Enrique Peñaranda in Tarapacá coördineerde. Het zou in de slag om Camiara zijn waar de realist José Gabriel de Santiago de onafhankelijken zou verslaan die naar Boven-Peru waren gevlucht. Burgemeester Calderón de la Barca en José Gómez nemen deel aan de Pallardelli-beweging.



In 1814 bereikten de onafhankelijke gastheren van Mateo Pumacahua de omgeving van Tacna. De viceregal plaatsvervanger Moscoso, trok zich terug in de haven van Ilo.



In 1821 landde een deel van het onafhankelijkheidsleger onder leiding van Guillermo Miller in Arica en organiseerde een militaire macht bestaande uit patriotten uit Moquegua, Tacna en Arica. Op 14 mei 1821 trok hij Tacna binnen waar twee royalistische regimenten zich bij hen voegden, die zichzelf de strijdmacht ´´De onafhankelijken van Tacna´´ noemden.

Op 28 juli 1821 riep José de San Martín de onafhankelijkheid van Peru uit.







De naam van de stad, Tacna, komt van het woord Takana of Taccana (Taqana) dat werd gewijzigd aan het begin van de kolonie, simpelweg Tacna genoemd, door de actie van de minimale inspanning om het een naam te geven.



Vicente Dagnino geeft aan dat Takana of Taccana afkomstig is van Quechua-wortels: taka: raken, en na: plaats, wat zou betekenen: ik raakte op deze plek in relatie tot de verovering van de Quechua over deze vallei. Manuel A. Quiroga zegt dat het afkomstig is van de Aymara-stemmen: ta start, ka divide en na seat; dat wil zeggen ´´Set of plaats van verdeling of verdeling´´ van land voor teelt. Carlos Auza Arce, [1] geeft aan dat Takana kan betekenen: hamer, hamer, vijzel, stamper, steen, hard, dijk, platform, die algemeen worden gebruikt in Quechua en Aymara.



Jorge Cáceres [2] geeft aan dat de naam een ​​synoniem zou kunnen zijn voor heuvel of tribune. De inwoners van Collao noemen de zachte beekjes die uitkomen in het Titicacameer Taccana, dus dit woord zou van Aymara kunnen komen. Rómulo Cúneo Vidal geeft aan dat het ´´plaats gecultiveerd in zachte sorteringen´´ betekent. De Aymara-boeren van de provincie Tarata geven aan dat het woord Taccana betekent: ´´Ladera of land gelegen op een heuvel met platforms en tribunes´´; dus in de Chucatamani-vallei is er een plaats met deze kenmerken en die wordt Taccana genoemd en ze zijn vergelijkbaar met die in de bovenloop van de Tacna-vallei.







Deze stad heeft interessante attracties, waaronder:



De kathedraal van Tacna, gelegen voor de Plaza de Armas, heeft een neorenaissancestijl en zeer fijne architectonische lijnen, gebouwd door Eiffel.

Het Historisch Museum. Apurímac-straat 202.

De sierstapel van Tacna dateert volgens de kroniekschrijver David Rendón uit 1868, aangezien ze in andere publicaties verwijzen naar 1869, maar in 1868 verwijst hij ernaar dat het in de documenten van het Regionaal Archief van Tacna (Aanleg van de Uchuzuma-rivier) voorkomt in de reconstructiewerkzaamheden na van de aardbeving van hetzelfde jaar, maakt het ook duidelijk dat het werd ontworpen door de Franse beeldhouwer Mathurin Moreau samen met de architect Paul Lienard, gegoten in de werkplaatsen van de beroemde Osne-vallei gieterij van het bedrijf Du Vall D´Osne van Griekse neoklassieke stijl, in de onderzoek gepubliceerd in ´´The Ornamental Pile of Tacna, Neptune Fountain´´ geïnspireerd door de prachtige fontein op de Plaza de Trevi in ​​Frankrijk, [9] vertegenwoordigt het leger van de god van de zee op weg naar de Panateas of oorlogen van de goden, vergezeld van van een leger van tritonen en door de acht goden van de winden genoemd door Victor Hugo, verwierf hij het voor £ 1.740, in Engeland. Het werd in 1868 in Arica geland, in opslag is het verslechterd als gevolg van de Arica-aardbeving van 1868. Het werd gerepareerd in het treinstation Tacna-Arica. Voor de kerk in puin werd het in 1868 geïnstalleerd door de Peruaanse architect Salazar en de Fransman Matías Richet. Het werd op 28 juli 1885 op zijn huidige locatie ingewijd. Er zijn verschillende legendes over wat de sculpturen vertegenwoordigen. De historicus Luis Cavagnaro Orellana geeft aan dat er vier zeegoden zijn: Neptunus, Adonis, Anfitite en Galatea. [10]

Het Jorge Basadre House, waar deze Peruaanse historicus werd geboren en een deel van zijn leven woonde.

De Casa Jurídica, Calle Zela 716, waar het Museum van Heroprichting en de Pinacoteca de Tacna zijn gevestigd

Het huis van Francisco Antonio de Zela, Calle Zela 542, dat in 1961 tot historisch monument werd verklaard.

De Stadsschouwburg met doeken in barokstijl aan het plafond en portretten van beroemde mensen.

Het Spoorwegmuseum, Av. Coronel Albarracín 402, aan het begin van het FFCC Tacna-Arica station. Het toont verschillende machines die werden gebruikt om deze twee steden met elkaar te verbinden, evenals foto's uit het begin van de 20e eeuw.

Het locomotievenpark, dat sinds 1977 de locomotief nr. 3 tentoonstelt die de Peruaanse troepen verplaatste voor de verdediging van Arica vanuit Tacna, tijdens de oorlog in de Stille Oceaan.

De Parabolische Boog, gelegen op de Plaza de Armas, gebouwd ter ere van de helden van de Oorlog van de Stille Oceaan. (Miguel Grau en Francisco Bolognesi)

De Alameda Bolognesi.

De Ite-wetlands zijn de grootste in Peru in zijn soort en de tweede in Zuid-Amerika. Belangrijk toevluchtsoord voor wilde watervogels, zowel bewoners als trekvogels, die rust en voedsel zoeken in de plaats.

---